Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

ώ καιροί.....

Αγαπητοί συγχωριανοί

θέλω να εκφράσω την θλίψη μου για την εικόνα που κατέγραψε ο αγαπητός Βασίλης με τον φακό της μηχανής και της ψυχής...Απέχει μακράν η συμπεριφορά των δραστών αυτών, παιδιά του σήμερα, απ΄ότι στον χώρο αυτό διδαχθήκαμε τα τελευταία 40 χρόνια..... Την εικόνα της εγκατάλειψης, της φθοράς του χρόνου την έκανε λύπη και πόνο η πεταγμένη πέτρα.... εκεί καθόμουνα, σκέφτηκα όταν είδα την πετρα και τα σπασμένα τζάμια... αισθάνθηκα να με κόψανε.... Λάβωσαν τους συμμαθητές μας μπροστά στα έκπληκτα μάτια των δασκάλων μας... Αισθάνθηκα τις χαρούμενες φωνές του φτωχού μας, πλήν χαρούμενου ΤΟΤΕ, να γίνονται βουβό κλάμα και στεναγμός .... ΓΙΑΤΙ τέτοια βαρβαρότητα?

Μπορείτε να δείτε την ταινία ¨ριμάζω τα ριμαγμένα-δημοτικο σχολείο Γιαννωτάς¨  youtu.be/fbSWRZg0LVs